H. Maximilianus van Turijn (?-ca. 420)
bisschop
CC Sermon 25 ; PL 57, 509v
“Als de graankorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft hij alleen: maar als hij sterft, brengt hij veel vrucht voort” (Joh 12,24)
“Het gelijkt op een mosterdzaadje, dat iemand in zijn tuin zaaide, het groeide en werd een grote boom en de vogels uit de lucht nestelde in zijn takken” (Luc 13,19). Laten we op zoek gaan naar wat dit betekent… Ik denk dat de vergelijking precies past op Christus, onze Heer, die geboren werd in de nederigheid van het mens-zijn, en, zoals een zaadje, uiteindelijk als een boom naar de hemel uit zou groeien. Gebroken in zijn lijden is Hij, Christus, het zaadje; een boom wordt Hij in zijn verrijzenis. Ja, een zaadje is Hij, wanneer Hij hongerig lijdt aan een gebrek aan voedsel; een boom wanneer Hij met vijf broden, vijfduizend mensen voedt (Mat 14,13 e.v.). Als de ene ondergaat Hij de naaktheid van het mens-zijn; als de ander verspreidt Hij overvloed door de kracht van zijn goddelijkheid.
Ik zou zeggen dat de Heer het zaadje is als Hij geslagen, veracht, beledigd wordt; Hij is de boom als Hij aan de blinden het zicht teruggeeft, als Hij doden laat verrijzen en de zondaars vergeeft. Ja, Hijzelf erkent dat Hij het zaadje is: “Als de graankorrel niet op aarde valt en sterft…” (Joh 12,24).
Dagelijks evangelie.org
