Bidt zonder te versagen om de pracht van zijn Koninkrijk te ontwaren

Hesychius de Sinaiet
– soms gelijkgesteld aan de priester Hesychius van Jerusalem, monnik

Hoofdstukken over “de soberheid en de waakzaamheid”, nr 91,106,107, 149, 203 (Filokalia van de neptische vaderen; vert. © Evangelizo.org)

Het voortdurend aanroepen van Jezus, gepaard aan zoet en vreugedevol verlangen, geeft aan ons hart de ruimte om, door de genade van de uiterste aandacht, vervuld te raken van vreugde en vrede. Maar degene die de zuivering van het hart vervolmaakt is Jezus Christus, de Zoon van God en zelf God, die de oorsprong en schepper is van al het goede. Want hij zegt: “Ik, de Heer, maak de vrede ” (Jes. 45,7).
Laten wij, net als David, ons de moeite getroosten en roepen: “Heer Jezus Christus, mogen ‘onze kelen schor worden’ en mogen de ogen van ons verstand ‘mat staan van het staren naar de Heer’ ” (Ps 69,4). Als we voortdurend de gelijkenis van de onrechtvaardige rechter in gedachten houden, waarin de Heer ons zegt om “steeds te bidden en daarin niet versagen” (Luc 18, 1), dan zullen we onze glorie en rechtvaardiging vinden.

Joh.Cassianus :onze ware schat aan God aanbieden

H. Johannes Cassianus (rond 360-435)
stichter van een monasterium te Marseille
Conferenties , I, 6-7 (vert. Evangelizo.org)

Onze ware schat aan God aanbieden

 

Velen, die door Christus te volgen, aanzienlijke vermogens, enorme sommen goud en zilver en fantastische domeinen hadden geminacht, hebben zich overgegeven, als gevolg daarvan worden ze ontroerd door een krabber, door een priem, door een naald, of door een riet om mee te schrijven… Na al hun rijkdommen uit liefde voor Christus uitgedeeld te hebben, onthouden ze zich van hun oude passie en zetten deze in voor futiliteiten, ze worden snel kwaad om dezen te verdedigen. Ze hebben

Wees gelovig en wees mijn apostel

Basilius van Seleucië (?-ca. 468)
bisschop
Sermon over de Verrijzenis, 1-4 (vert. Evangelizo)

Basilios van Seleucie

“Leg je vinger in de wond van de spijker.” Je zocht Me toen Ik er niet was, benut de mogelijkheid nu. Ik ken je verlangen ondanks je stilte. Voordat jij het Me zei, wist Ik wat je dacht. Ik heb je horen spreken, en hoewel onzichtbaar was Ik naast jou, naast jouw twijfels; zonder Me te laten zien, liet Ik je wachten, om beter te kijken naar je ongeduld. “Leg je vinger in de wond van de spijker. Breng je hand en steek die in mijn zijde, en wees niet ongelovig, maar gelovig”.

Dan zult ge scherp genoeg zien

H. Efraïm (ca. 306-373)
diaken in Syrië, kerkleraar
Sermon 3, 2.4-5 (vert. © Evangelizo.org)

“Dan zult ge scherp genoeg zien”

Verdrijf de duistere nacht, Heer,
met de stralende dag van uw Wijsheid,
opdat wij, op deze wijze verlicht,
U kunnen dienen met vernieuwde zuiverheid.
Als de zon aan zijn omloop begint
markeert dat voor ons, stervelingen,
het begin van onze werkdag;
bereid in onze zielen een woning, Heer,
voor de dag die geen einde kent.
Maak dat we in onszelf
het verrezen leven aanschouwen
en vervul onze harten

H. Gregorius de Grote (ca. 540-604) paus en kerkleraar Homeliën over het Evangelie, nr 29

 

Dat de liefde ons aantrekt om Hem te volgen

“Nadat de Heer Jezus hun dit gezegd had, werd Hij in de hemel opgenomen en nam Hij plaats aan de rechterhand van God.” (Mc 16,19). Zo vertrok Hij naar de plaats vanwaar Hij kwam, Hij kwam terug op een plaats waar Hij voortdurend verbleef; namelijk op het moment dat Hij ten hemel opsteeg met zijn mensheid, verenigde Hij door zijn goddelijkheid de hemel en de aarde. Wat we over de plechtigheid van vandaag op te merken hebben, geliefde broeders, is de afschaffing van de wetverordening die ons veroordeelde en van het oordeel dat ons veroordeelde tot verdorvenheid. De menselijke natuur immers tot wie deze woorden waren gericht: “Je bent stof en je keert terug tot het stof.”(Gn3,19), deze natuur is vandaag met Christus opgestegen ten hemel. Daarom geliefde broeders, moeten we Hem volgen met heel ons hart, naar daar waarvan wij vanuit het geloof weten dat Hij met zijn lichaam opgestegen is. Laten we vluchtten voor de verlangens van de aarde: dat geen enkele band van hierbeneden ons belemmert, wij die een Vader in de hemel hebben.

Filotheus van de Sinaï : Roep Jezus te hulp

Filotheus van de Sinaï
monnik en hegoumen van het monasterium van het Brandende Braambos
Neptische hoofdstukken, nr 25 en 26 (Filokalia van de neptische vaderen, vert. Evangelizo.org)

Roep Jezus te hulp

 

We moeten onze geestdrift wapenen tegen de enige demonen die ons, in orde van redelijkheid, haten en hun eigen geestdrift tegen ons uitoefenen. Wat betreft de wijze van omgaan met deze oorlog in ons, naar gelang de omstandigheden, luister en doe dit: verbind gebed met eenvoud en waakzaamheid, want de waakzaamheid zuivert het gebed en het gebed blijft waakzaam. De eenvoudige waakzaamheid neemt hen waar die binnenkomen: het verhindert hen het moment van binnenkomst, vervolgens roept het de Heer Jezus Christus te hulp, zodat Hij de slechte vijanden verjaagt. De aandacht verhindert ze om binnen te komen door zich tegen hen op te stellen. En Jezus, die aangeroepen is, verjaagt de demonen en hun hersenschimmen.

johannes Karpatios, ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen, maar zondaars

Johannes Karpathios (VIIe eeuw) monnik en bisschop

 

“Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen, maar zondaars” (Mt 9,13)
De Heer zegt je zoals in Mattheus: “Volg Mij” (Mt 9,9)

Als je met heel je hart je geliefde Meester zoekt, en als je voet zich stoot op je levensweg aan de steen van de begeerten (cf. Ps 91,12 LXX Vulg.), of als je heel vaak, zonder het te willen, uitglijdt op de plekken waar modder is, en valt. Iedere keer dat je valt, dood je je lichaam. Sta met heel je hart weer op en zoek de Heer, totdat je bij Hem bent. “Zo kijk ik naar U uit in uw heiligdom, uw kracht en uw heerlijkheid wil ik aanschouwen”, die me redden. “In uw naam, Heer, zal ik mijn handen opheffen en ik zal antwoorden. Zoals door merg en vet zal ik verzadigd worden en juichen mijn lippen van U” (Ps 63,3.5.6 LXX Vulg.). Want het is iets groots voor me om christen genoemd te worden, zoals de Heer het zegt door Jesaja: “Het is voor u iets groots om mijn kind genoemd te worden” (cf. Is 49,6 LXX Vulg). (…)